حاج محمدحسین مهدوی امین الضرب فرزند حاج محمد حسن امین الضرب، نماد تجارت مدرن ایرانی، در شب ششم محرم الحرام 1289 هجری در تهران متولد شد. تحصیلات ابتدایی خود را نزد معلمین خصوصی آغاز کرد، فقه و اصول فلسفه را در حد سطح تحصیل کرد و ریاضیات و تاریخ و جغرافیا را فرا گرفت. زبان فرانسه را نیز به خوبی آموخت و در مدتی که پدرش میزبان سیدجمال الدین اسدآبادی بود، زبان عربی را به طور کامل از سید فرا گرفت. در شانزده سالگی کار خود را در تجارتخانه پدر آغاز کرد و چند سفر کوتاه به اروپا رفت. پدرش از تاجران درجه اول تهران و مسئول ضرب سكه هاي ناصرالدين شاهي بود و خانواده اش داراي نفوذ سياسي فراواني بود و هميشه مصدر امور عام المنفعه بودند. و هميشه بخاطر شغل آنها و نفوذشان دشمنان بسياري داشتند كه سعي ميكردند به آنها اتهام اختلاس بزنند. بعد از اینکه ضرابخانه به طرز جدید در ایران تأسیس گردید، ناصرالدین شاه در سال 1300 ه.ق ریاست آن را به امین الضرب واگذار کرد و عایدات آن که سالیانه 25 هزار تومان بود جزء عایدات مالیه مملکت محسوب می گردید. در اوایل سلطنت مظفرالدین شاه، اموال پدرش را به علت تقلب در پول سیاه توقیف کردند، محمدحسین به تسویه حساب پدر پرداخت و او را از زندان آزاد کرد.
پس از مرگ امین الضرب پدر، مورد توجه مظفرالدین شاه قرار گرفت و ملقب به امین الضرب شد. او که طرفدار حکومت قانون بود، در دوران انقلاب مشروطه از مشروطه خواهان حمایت کرد و حامی مالی آنان بود و در مجلس اول به نمایندگی مجلس شورای ملی از سوی تجار انتخاب و عهده دار نیابت مجلس شد. او در معاملات تجاری به سرعت پیشرفت می‌کرد تا جایی که حتی پیشنهاد تأسیس بانک ملی را به مظفرالدین شاه داد.
در سال 1338 قمری به همراه عده ای از تجار هیأت اتحاد تجار را تشکیل داد و ریاست آن را بر عهده گرفت، پس از کودتای سوم اسفند 1299 به دستور سیدضیاء دستگیر شد و به زندان افتاد. پس از سقوط سید ضیاء از زندان آزاد و در دوره های هفتم، هشتم و نهم مجلس شورا و مجلس مؤسسان به نمایندگی برگزیده شد.
امین الضرب صاحب نخستین کارخانه برق تهران بود و به همین دلیل به امین‌الضرب «پدر برق ایران» لقب داده اند. همچنین برای نخستین بار کارخانه ذوب آهن را به ایران آورد. وی تاجری مشروطه خواه و تجدد طلب بود و مهمترین یادگار او تلاش برای توسعه تجارت بخش خصوصی است. او در اواخر عمر به بیماری قند مبتلا شد و برای معالجه به پاریس رفت، پس از چندی به تهران بازگشت و در تاریخ 26 آذرماه 1311 دار فانی را وداع گفت. ماندگارترین یادگار او،تأسیس اتاق بازرگانی تهران است که درحال حاضر با عنوان اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران 84 سال قدمت دارد.
از خدمات و تأسيساتي که امين الضرب به وجود آورد مي توان به اين موارد اشاره کرد: 1. ايجاد خط راه آهن بين محمودآباد و آمل ۱۳08ق 2. احداث کارخانه برق 3. احداث کارخانه بلورسازي ۱۳۰۵ق 4. تأسيس کارخانه چيني سازي در تهران 5. ايجاد کارخانه ابريشم تابي و ابريشم بافي 6. بناي کاروانسراي حسن آباد ميان راه تهران – قم 7. ساخت راه افجه به تهران 8. پيشنهاد تأسيس بانک در۱۲۹۶ق 9. اقدام مهم ديگر او پيشنهاد احداث اولين کارخانه ذوب آهن ايران در ۱۳۰۴ق بود که امتياز آن را از شاه گرفت، اما موفق به اجراي آن نشد نام برد.
زماني كه مظفرالدين شاه به سلطنت رسيد، وارث شرايطي شد كه براي او ناآشنا نبود. تبريز در سال هاي آخر وليعهدي وي يكي از مراكز نارضايتي به شمار مي رفت و مظفرالدين شاه مجبور به مبارزه با آشوب و احتكار بود. مظفرالدين شاه براي اصلاح چنين شرايطي به امين السلطان حامي امين الضرب كه بار ديگر صدراعظم شده بود، دستور داد كه مجلس انتظام نرخ تأسيس كند. رياست اين مجلس به امين الضرب سپرده شد. افضل الملك دلايل انتصاب امين الضرب به اين مقام را چنين بيان مي كند:
« جناب مستطاب صدراعظم ديدند هر كس را بر سر انتظام نرخ بگمارند، باز از ملاكين و محتكرين رشوه مي گيرد و قيمت نان را بالامي برد و مردم شورش مي كنند. از براي انجام اين كار، شخص حاجي محمدحسن كمپاني، امين سابق دارالضرب را برگزيد... و اين پيرمرد، از حيث عقل و تمول و كفايت و پلتيك تجارتي و كثرت مال و ترقي قيمت اجناس و اعتبار مالي و قولي و وصول كردن مطالبات خود و معروفيت در «فابريكات» و كارخانجات جميع ممالك اروپ، از جميع رييس و مرئوس تجار ايران برتر و بالاتر بود. به هر كارخانه فرنگ و فرمايش ساختن اسبابي و آلاتي مي داد، فورا تا پنج كرور براي او پارچه و اسباب مهيا كرده، به ايران مي فرستادند كه او به فروش رساند و قيمت براي آنان، ارسال دارد. چون اين تاجر بي طمع و مستغني از مال براي انجام اين خدمت منتخب شد، وي خدمتي به دولت و ملت كرد. »
افضل الملك در مورد مرگ او چنين مي نويسد:
« حاجي محمدحسن اصفهاني، امين دارالضرب، معروف به كمپاني كه در دوره ناصري و دوره مظفريه اول تاجر محترم معتبر ايران بود و در ولايات خارجه نفوذ و رسوخي داشت و هميشه طرف رجوع كارهاي دولت بود، در اين اوقات كه اداره و انتظام مجلس نرخ با او بود و بسي خدمات به ملت و دولت كرد، كه مردم از قحط و غلاي اين سال رستند، چنين مرد سعادتمندي در اواخر اين سال هزار و سيصد و شانزده، در ماه شعبان وفات كرد و عموم اهل تهران براي او طلب مغفرت كردند و محض انتظام نرخي كه از او سر زد، او را به خير و خوشي ياد مي كردند... حاجي محمد حسن مرحوم در امر تجارت و كشيدن راه آهن و ترتيب امور سياسي، شخصي ماهر بود اگر به او امنيت و اطمينان مي دادند، وي كار تجارت را به ايران به جايي مي رسانيد كه اهل ايران محتاج به امتعه و اسباب خارجه نشوند، چرخ و ماشين هر كاري را به ايران مي آورد و كارخانجات جديده راه مي انداخت. ولي افسوس كه او را به بعضي كارها تشويق و ترغيب نكردند... از آثار خيريه آن مرحوم، چاپ شدن تمام مجلدات در «بحارالانوار» است كه مبالغي خطير صرف كرده، تمام مجلدات را چاپ كرده، مجاناً به مردم داد. ديگر از آثار خيريه او ساختن حجرات متعدده است، به صحن باغ مقبره ابن بابويه، عليه الرحمه، كه در يك فرسنگ و نيمي از تهران واقع است. چهارفرسخ راه آهن در مازندران را تا لب دريا كشيده است كه حمل مال التجاره به كشتي ها آسان شود. »
خاندان امين الضرب (پدر و پسر) خدمات زيادي را به اقتصاد كشور كردند و پيشرفت صنايع ايران تاحدودي مرهون خدمات اين دو شخص است. اسناد موجود نشان مي دهد كه امين الضرب ها منشاء تأسيس مجالس تجارت در دوران قاجاريه وايجاد رابطه اداري وحقوقي با دولت بودند آنها به خاطر فعاليتهاي مختلف اقتصادي جزء دولتمردان اقتصادي كشور و به خاطر سرمايه گذاري و عدم كمك دولت در زمره اربابان صنايع بخش خصوصي بودند.