جام زرین کلاردشت که خبر حضور آن در مازندران پیچیده است، از شاهکارهای میراثی استان مازندران به شمار می‌رود.
همزمان با هفته موزه، بازگشت جام زرین کلاردشت شاهکار نیمه نخست هزاره اول قبل از میلاد به سرزمین مادریش بحث داغ رسانه‌ای شده است، اما نکته جالب این است که چگونه این جام به کلاردشت رسید و ماجرای آن چیست؟
شریفی باستان‌شناس و مسئول پژوهش‌های میراث فرهنگی مازندران در زمینه چگونگی کشف جام زرین کلاردشت اظهار کرد: در سال 1318در تپه گنج‌کلا کلاردشت در محل قصر اوجابیت در هنگام عملیات ساختمانی اشیایی از جنس طلا، مفرغ و سفال کشف شد.
وی تصریح کرد: با بررسی‌های انجام شده بر روی این اشیا قدمت آنها بین اواخر هزاره دوم تا اوایل هزاره اول تشخیص داده شد.
شریفی افزود: در میان این اشیا به دست آمده جامی استوانه‌ای شکل از جنس طلا وجود داشت که از نظر صنعت فلز کاری شاهکار دوران خود لقب گرفت.
این باستان‌شناس خاطرنشان کرد: بر روی جام زرین کلاردشت نقش سه شیر حک شده که به دنبال هم می‌آیند و نماد آریایی برروی یکی از این شیرها خودنمایی می‌کند.
مسئول پژوهش‌های میراث فرهنگی مازندران در ادامه گفت: آن چیز که این جام را متمایز و خاص می‌کند، وجود پرچ کاری بر روی جام زرین کلاردشت است، به این صورت که سر شیرها به صورت جداگانه ساخته شده و بر روی بدنه پرچ شده است.
وی افزود: انگار سر برجسته حیوان از بدنه جام بیرون زده و نمونه این فلزکاری را تنها در آثار به دست آمده از تپه‌های سیلک می‌توان دید.
مریم الطافی مدیر موزه‌های استان مازندران نیز گفت: این جام 235 گرمی با ارتفاع 9 سانتی‌متر با همکاری موزه ملی به مناسبت روز موزه‌ها از سوم خرداد به مدت یک ماه در آغوش سرزمین مادریش آرام می‌گیرد.
وی افزود: مبنا بر این بود جام سیمین ساری نیز به سرزمین مادریش بازگردد، اما در این مقطع زمانی در موزه دهلی هندوستان به نمایش گذاشته شده است.
تمام این آثار نشانه‌ای بر قدمت و غنای فرهنگ و تمدن مازندران است و این امر می‌تواند موجب رونق گردشگری تاریخی در سرزمین طبرستان باشد، چرا که مازندران از شوش و اصفهان و شیراز اهمیت کمتری ندارد.
بی توجهی به غنای تاریخی مازندران و توجه صرف به گردشگری طبیعت، مازندران را محروم از گردشگران ارزآور کرده است.