- برای ذوب کردن طلا، در ریژه‌های افقی و روباز، وجود نیروی جاذبه زمین و انجماد سریع تر قسمت‌هایی از ماده مذاب که زودتر داخل قالب تخلیه می‌شود، در قسمت بالایش مشیک فرورفتگی ایجاد می‌کند.
- اگر فرورفتگی و گودی بالای شمش محسوس و مقدار آن زیاد باشد، بایستی آن را صاف و یکنواخت کرد.
- اگر مقدار فرورفتگی و گودی سطح بالای شمش زیاد باشد و صاف هم نشده باشد، نوردکاری آن دچار مشکل می‌شود.
- هرگاه رنگ سرخ شمش مذابی که در ریژه ریخته شده از بین برود و فلز به رنگ طبیعی خود برگردد و همچنین متوجه شویم که همه جای شمش در ریژه منجمدشده، باید شمش را از ریژه تخلیه کنیم.
- هرگاه قبل از اینکه شمش مذاب به‌طور کامل منجمد شود آن را از ریژه بیرون آورد هو اگر در نتیجه این عمل قسمتی از فلز مذاب داخل شمش بیرون بریزد و شمش به فرم توخالی تبدیل شود در این صورت در اصطلاح فنی به شمش ، شمش نشت کرده می‌گویند.
- برای این که سطح شمش ترک برندارد، در بعضی کشورها ریژه را پس از شمش‌ریزی درزیر ماده نسوزی مدفون می‌کنند تا عمل سرد شدن آن به‌طور تدریجی صورت گیرد.
- درصورتیکه ذوب مستقیم و سریع فلزاتی مثل طلا، نقره، پلاتین و پالادیوم مورد نظر جواهرساز باشد، انجام عمل اشتعال گاز سوختنی با کمک گاز اکسیژن صورت می‌گیرد.
- وارد شدن گاز اکسیژن در فرآیند اشتعال گاز سوختنی در شعله مشعل، دمای حاصله را تا ۲۲۰۴درجه سانتی‌گراد بالا خواهد برد.
- ذوب حدود ۱۵۰ گرم طلا یا نقره توسط مشعل اکسیژن و گاز سوختنی به روش مستقیم کمتر از ۲دقیقه وقت لازم دارد.
- برای جلوگیری از ایجاد شوک حرارتی شدید و ناگهانی در فلزات قیمتی در هنگام وارد کردن آنها به کوره های ذوب از قبل فلزات مورد نظر را با شعله مشعل پیش گرم می کنند.